Moord Kluivingsbos grote mysterie van Eelde
Nieuws
‘Het was toen meer geluk dan wijsheid dat het slachtoffer gevonden werd’
EELDE-PATERSWOLDE - Onlangs werd door Historische Vereniging Ol Eel een gedenksteen onthuld voor de vermoorde Eelder lerares ‘Mien’ Jansen. De moord in het Kluivingsbos, in die tijd ‘Moordbos’ genoemd, is door veel mysteries gegeven….
Even de historische feiten. De bewuste plek in het Kluivingsbos kent een donkere geschiedenis. Op 19 april 1917 vonden twee arbeiders, J. Stoffers en C. Tinge tijdens werkzaamheden het levenloze lichaam van Mej. Willemiene Henriette Jansen, geboren in Winschoten en onderwijzeres in Paterswolde. De 29-jarige vrouw uit Groningen, die sinds 21 september 1916 werd vermist, bleek op gruwelijke wijze te zijn vermoord. Op die bewuste dag in september zou zij op de fiets een bezoekje brengen aan haar familie, die recht tegenover het Familiehotel Paterswolde woonde, vierhonderd meter verder dan de plaats delict. Ze is hier nooit aangekomen. Mejuffrouw Jansen was toen al een half jaar vermist. Ondanks uitgebreid onderzoek, is deze moordzaak tot op de dag van vandaag nooit opgelost. Naast het stoffelijk overschot werd slechts haar fiets in het nabijgelegen Paterswoldse Meer teruggevonden. De Historische Vereniging Ol Eel heeft besloten een gedenksteen te plaatsen ter nagedachtenis aan deze jonge vrouw en haar trieste lot. Naast de onopgeloste moord is de zaak nog altijd omgeven door mysteries, blijkt bij navraag bij Ol Eel. Yde heeft haar beroemde ‘Meisje van Yde’, Eelde ‘Mysterie van Kluivingsbos’? Een vergeten mysterie? “Mysterie is vooral wie de moord gepleegd heeft”, vertelt Coen Hofstee van Ol Eel. Bij de oudere bevolking was bekend dat ze vermoord is. De techniek is tegenwoordig anders. Toen werd er vanuit gegaan dat er een moord gepleegd is. Er wordt gedacht dat het een soort lustmoord was. Overigens: het Kluivingsbos was ook een beruchte plaats in de Tweede Wereldoorlog. Twee inwoners werden tijdens de Bevrijding om het leven gebracht. Een van de personen was onderduiker Jacob de Vries, ruim twee jaar ondergedoken had gezeten in hetzelfde Kluivingsbos. Terug naar de moord op Mien Jansen. Waarom na zoveel jaren een eerbetoon? We wilden het vorig jaar al doen, omdat het toen precies honderd jaar geleden was. Daar kwamen we net te laat achter. Cathrinus Schaafsma wilde er meer aandacht aan geven. En Piet Arends en Jan Smid wilden een tastbare herinnering. Zij hebben de zaak op zich genomen, zochten contact met de gemeente, Natuurmonumenten voor de plek en Krul voor de steen. Nee, met de familie is geen contact gezocht. Als historische vereniging willen we in de toekomst deze historische plek opnemen in de wandelroute. Het was verder een eenmalig eerbetoon. We willen er verder voor zorgen dat het op Google Maps te vinden is. De reacties over de gedenksteen zijn ronduit positief. Zoals gezegd: oudere Eeldenaren wisten het wel, maar de wat jongere mensen niet, wel van de toen in het leven geroepen naam ‘Moordbosje’. Ol Eel stelt ten doel dergelijke verhalen bij een breder publiek bekend te maken. Er blijven ondertussen vragen over. Bekend was dat ze onderwijzer was op een school in Paterswolde. Maar welke school? Hofstee moet het antwoord schuldig blijven. En waarom het Kluivingsbos genoemd wordt? Hofstee moet opnieuw bekennen het niet te weten en zal navraag doen. Bijzonder is ook het feit dat de vermoorde lerares al een half jaar vermist was. Hofstee denkt dit te weten. “Vroeger stonden er dennebomen; het was heel dichtbegroeid. Ze is gevonden door mensen die onkruid aan het weghalen waren. Anders zou ze pas na een paar jaar gevonden worden. Het bos ziet er nu heel anders uit, er is meer zicht. Als je er nu een lijk in legt, is deze zo gevonden. Toen was het meer geluk dan wijsheid. Terug naar de naam Kluivingsbos. Piet Arends werd daarvoor ingeschakeld. Zelf denk ik dat het door de familie Kluiving geschonken is aan Natuurmonumenten. Dat weet ik niet zeker. Even later belt Hofstee weer. Het Kluivingsbos was van de familie Cluyving, zoals je het toen schreef. Het is later vererfd naar de kerk en vervolgens overgedragen aan Natuurmonumenten, wordt in het archief gevonden. Maar er blijven mysteries over, waarvan een nooit opgelost zal worden: wie de moord heeft gepleegd. Eelde heeft haar eigen mysterie.
EELDE-PATERSWOLDE - Onlangs werd door Historische Vereniging Ol Eel een gedenksteen onthuld voor de vermoorde Eelder lerares ‘Mien’ Jansen. De moord in het Kluivingsbos, in die tijd ‘Moordbos’ genoemd, is door veel mysteries gegeven….
Even de historische feiten. De bewuste plek in het Kluivingsbos kent een donkere geschiedenis. Op 19 april 1917 vonden twee arbeiders, J. Stoffers en C. Tinge tijdens werkzaamheden het levenloze lichaam van Mej. Willemiene Henriette Jansen, geboren in Winschoten en onderwijzeres in Paterswolde. De 29-jarige vrouw uit Groningen, die sinds 21 september 1916 werd vermist, bleek op gruwelijke wijze te zijn vermoord. Op die bewuste dag in september zou zij op de fiets een bezoekje brengen aan haar familie, die recht tegenover het Familiehotel Paterswolde woonde, vierhonderd meter verder dan de plaats delict. Ze is hier nooit aangekomen. Mejuffrouw Jansen was toen al een half jaar vermist. Ondanks uitgebreid onderzoek, is deze moordzaak tot op de dag van vandaag nooit opgelost. Naast het stoffelijk overschot werd slechts haar fiets in het nabijgelegen Paterswoldse Meer teruggevonden. De Historische Vereniging Ol Eel heeft besloten een gedenksteen te plaatsen ter nagedachtenis aan deze jonge vrouw en haar trieste lot. Naast de onopgeloste moord is de zaak nog altijd omgeven door mysteries, blijkt bij navraag bij Ol Eel. Yde heeft haar beroemde ‘Meisje van Yde’, Eelde ‘Mysterie van Kluivingsbos’? Een vergeten mysterie? “Mysterie is vooral wie de moord gepleegd heeft”, vertelt Coen Hofstee van Ol Eel. Bij de oudere bevolking was bekend dat ze vermoord is. De techniek is tegenwoordig anders. Toen werd er vanuit gegaan dat er een moord gepleegd is. Er wordt gedacht dat het een soort lustmoord was. Overigens: het Kluivingsbos was ook een beruchte plaats in de Tweede Wereldoorlog. Twee inwoners werden tijdens de Bevrijding om het leven gebracht. Een van de personen was onderduiker Jacob de Vries, ruim twee jaar ondergedoken had gezeten in hetzelfde Kluivingsbos. Terug naar de moord op Mien Jansen. Waarom na zoveel jaren een eerbetoon? We wilden het vorig jaar al doen, omdat het toen precies honderd jaar geleden was. Daar kwamen we net te laat achter. Cathrinus Schaafsma wilde er meer aandacht aan geven. En Piet Arends en Jan Smid wilden een tastbare herinnering. Zij hebben de zaak op zich genomen, zochten contact met de gemeente, Natuurmonumenten voor de plek en Krul voor de steen. Nee, met de familie is geen contact gezocht. Als historische vereniging willen we in de toekomst deze historische plek opnemen in de wandelroute. Het was verder een eenmalig eerbetoon. We willen er verder voor zorgen dat het op Google Maps te vinden is. De reacties over de gedenksteen zijn ronduit positief. Zoals gezegd: oudere Eeldenaren wisten het wel, maar de wat jongere mensen niet, wel van de toen in het leven geroepen naam ‘Moordbosje’. Ol Eel stelt ten doel dergelijke verhalen bij een breder publiek bekend te maken. Er blijven ondertussen vragen over. Bekend was dat ze onderwijzer was op een school in Paterswolde. Maar welke school? Hofstee moet het antwoord schuldig blijven. En waarom het Kluivingsbos genoemd wordt? Hofstee moet opnieuw bekennen het niet te weten en zal navraag doen. Bijzonder is ook het feit dat de vermoorde lerares al een half jaar vermist was. Hofstee denkt dit te weten. “Vroeger stonden er dennebomen; het was heel dichtbegroeid. Ze is gevonden door mensen die onkruid aan het weghalen waren. Anders zou ze pas na een paar jaar gevonden worden. Het bos ziet er nu heel anders uit, er is meer zicht. Als je er nu een lijk in legt, is deze zo gevonden. Toen was het meer geluk dan wijsheid. Terug naar de naam Kluivingsbos. Piet Arends werd daarvoor ingeschakeld. Zelf denk ik dat het door de familie Kluiving geschonken is aan Natuurmonumenten. Dat weet ik niet zeker. Even later belt Hofstee weer. Het Kluivingsbos was van de familie Cluyving, zoals je het toen schreef. Het is later vererfd naar de kerk en vervolgens overgedragen aan Natuurmonumenten, wordt in het archief gevonden. Maar er blijven mysteries over, waarvan een nooit opgelost zal worden: wie de moord heeft gepleegd. Eelde heeft haar eigen mysterie.
