Operatie Avondvierdaagse Zuidlaren
de krant van tynaarlo
‘Waar kan ik de medailles afhalen?’
ZUIDLAREN – Eén van de grootste der Avondvierdaagsen is die van Zuidlaren. Met dit jaar een record aantal deelnemers (bijna duizend) vergt dat een hele organisatie. De Vriezer Post volgde de hele operatie letterlijk op de voet…
In Zuidlaren is start- en finish niet op dezelfde plaats. Om chaotische verkeerstoestanden te voorkomen – en dat was in het verleden het geval- is er voor de muziekkorpsen – De Harmonie Gasselte, Harmonie Vries en De Vooruitgang Norg- een speciaal parkeerformulier gemaakt. We zetten dochterlief van de Harmonie Vries af bij startlocatie ‘Het Achterom’ en kunnen dan de auto parkeren bij sportterrein de Zwet. Met een speciaal A4-tje voor het raam, zodat de verkeersregelaars dat ook zien. Eenmaal op tijd, stuiten we op een hek, en er is geen parkeerwachter te vinden. Tieme van Harmonie Vries is er wel. Hij doet dan maar dienst als parkeerwachter en zet het hek weg. De auto mooi op de parkeerplaats. Dan moeten we lopend naar de plaats waar de officiële intocht begint. Maar daar komt plotseling onze fotograaf Ben aanrijden. “Je mag ook wel met mij meerijden”, biedt Trip aan. Dat laten we ons geen twee keer zeggen. We nemen enkele muzikanten mee. En dat terwijl een jongeman inmiddels bij het hek zijn papieren bestudeert en zegt ‘dit gaat helemaal niet goed’. Nou, het loopt gesmeerd. Op de paardenbrink is het inmiddels een gezellige drukte. Een krokodil, een dinosaurus, Roodkapje en opvallend veel cowboys (gewoon met pistool) vliegen in het rond, terwijl ‘Oh la lee lee, zing met ons mee’ van K3 uit de luidsprekers schalt.
De kinderen zijn uitbundig verkleed. En sommige ouders ook. Er worden tassen uitgedeeld. Sommigen hebben hun eigen tasje, met als opschrift ‘Dat heb je goed gedaan’. De wandelaars denderen onder het lied ‘hé doobie doobie dé’ (of in die trand) dwars door de rij wachtenden voor de wc’s. “Waar kan ik de medailles afhalen?’, wordt gevraagd aan een van de mensen met de lichtblauwe jassen, van de organisatie. Ineens wordt er voor onze neus een rood-wit gespannen. Officieel kunnen we nu niet meer naar de wc. Alle scholen hebben onder de bomen hun eigen vakken. Dat is dan weer keurig geregeld. Het organiserende en jubilerende (100 jaar!) ZGV staat in het eerste vak. Dankzij de Zuidlaarder Gymnastiek Vereniging leeft de Avondvierdaagse nog. Elf jaar geleden hebben de gymnasten de organisatie op zich genomen, nadat het tien jaar stil was op straat in Zuidlaren. Ondanks dat het soms wat chaotisch is, doen ze dat met verve. Want het valt niet mee om bijna duizend lopers – en begeleiders- in goede banen te leiden. Het vergt een hele operatie. En mensen zijn niet zo volgzaam. Qua regels dan. Wethouder Hans de Graaf is er ook. Want, zijn door hem zelf genoemde ‘mooie’ dochter doet ook mee. “Ik heb respect voor de majorettes, met hun rokjes aan”, wijst De Graaf met name naar de wel heel erg kleine schattige kleintjes van het korps uit Gasselte, dat elk jaar van de partij is. Evenals die andere Harmonie, uit Vries overigens. Handig is ook het speciale programmaboekje dat ieder jaar gemaakt wordt. Deels gewijd aan de 100-jarige ZGV, deels aan de Avondvierdaagse. Het allermooist is het afgedrukte reglement, dat uit vijftien regels bestaat. Met name regel 7 is hilarisch: ‘Onder wandelen of marcheren wordt verstaat het zich zodanig voorwaarts bewegen, dat met de voeten voortdurend contact met de grond wordt gemaakt….’enz. Er staat niet in dat het ook handig is om schoenen te dragen. We zien een meisje op sokken (!). Ze draagt eveneens een muts. Niet zo verwonderlijk, het is elf graden! Goed, de start is precies om half acht. Althans op papier. De koersdirecteur zet zijn auto- voorzien van erg felle zwaai lampen- voor de menigte neer, in de richting van de route. Tenminste, daarvan is meneer overtuigd. Hij kan zijn auto draaien, want hij staat verkeerd om. Verderop hebben enkele motorrijders (ze hebben een bordje verkeersregelaars op hun motor) het nog niet helder. Ze wijzen elk een kant op. Het blijkt moeilijk voor mensen als de route anders is dan altijd. Dat komt door de inmiddels afgebroken Prins Bernhardhoeve, waar altijd de start was.
Hoewel alweer een paar jaar een andere startplaats, is het voor mensen blijkbaar toch moeilijk om hier aan te wennen. De feestelijke stoet komt dan op gang. Bij de kruising Annerweg stokt de meute. We zijn net een kwartier aan de wandel. We vervolgen de route over het fietspad. Een ligfiets scheert nog net voorbij aan de marcherende muzikanten. De verkeersregelaars blijven lachen. Zoals alles gemoedelijk gaat. In de buurt van de kazerne staan mensen met gele bloemen. Het is altijd een geweldig gezicht, die lange sliert langs de weg naar de sporthal. Mooi is dat ouderen in scootmobiels aansluiten. De organisatie had voor ouderen iets geweldigs bedacht: vanwege het jubileum ging de 10 kilometer route dwars door Mozaiek. Dezelfde Mozaiek verzorgde voor ouderen een eigen avondvierdaagse met aangepaste afstanden. De route gaat dan door de woonwijk, die feestelijk versierd is. Ouders hebben spandoeken voor hun helden gemaakt. ‘1,2 mars’klinkt het, als we bij de triomfboog op terrein van De Zwet arriveren. ‘1,2,3,4,5,6,7,8, het Stroooomdal’, gooit deze school er nog een schepje bovenop. Terwijl de Vooruitgang ‘When the Saints go marching in’ inzet, wordt op het podium van alles verteld. Er is niks van te verstaan. En ook niet als De Harmonie met ‘het Land van Maas en Waal’ onder de boog door komt, met erachter de laatste groep wandelaars. Hoe dan ook, de binnenkomst is een feest op zich, zoals de hele Avondvierdaagse Zuidlaren nog steeds is. Dankzij de Zuidlaarder Gymnastiek Vereniging is het nog springlevend. En dat is de eeuwling zelf ook, springlevend. En wij? Nooit eerder waren we zo vroeg uit Zuidlaren. “Het gaat helemaal niet goed”, horen we de jongeman zeggen. Nou, dat viel reuze mee…
‘Waar kan ik de medailles afhalen?’
ZUIDLAREN – Eén van de grootste der Avondvierdaagsen is die van Zuidlaren. Met dit jaar een record aantal deelnemers (bijna duizend) vergt dat een hele organisatie. De Vriezer Post volgde de hele operatie letterlijk op de voet…
In Zuidlaren is start- en finish niet op dezelfde plaats. Om chaotische verkeerstoestanden te voorkomen – en dat was in het verleden het geval- is er voor de muziekkorpsen – De Harmonie Gasselte, Harmonie Vries en De Vooruitgang Norg- een speciaal parkeerformulier gemaakt. We zetten dochterlief van de Harmonie Vries af bij startlocatie ‘Het Achterom’ en kunnen dan de auto parkeren bij sportterrein de Zwet. Met een speciaal A4-tje voor het raam, zodat de verkeersregelaars dat ook zien. Eenmaal op tijd, stuiten we op een hek, en er is geen parkeerwachter te vinden. Tieme van Harmonie Vries is er wel. Hij doet dan maar dienst als parkeerwachter en zet het hek weg. De auto mooi op de parkeerplaats. Dan moeten we lopend naar de plaats waar de officiële intocht begint. Maar daar komt plotseling onze fotograaf Ben aanrijden. “Je mag ook wel met mij meerijden”, biedt Trip aan. Dat laten we ons geen twee keer zeggen. We nemen enkele muzikanten mee. En dat terwijl een jongeman inmiddels bij het hek zijn papieren bestudeert en zegt ‘dit gaat helemaal niet goed’. Nou, het loopt gesmeerd. Op de paardenbrink is het inmiddels een gezellige drukte. Een krokodil, een dinosaurus, Roodkapje en opvallend veel cowboys (gewoon met pistool) vliegen in het rond, terwijl ‘Oh la lee lee, zing met ons mee’ van K3 uit de luidsprekers schalt.
De kinderen zijn uitbundig verkleed. En sommige ouders ook. Er worden tassen uitgedeeld. Sommigen hebben hun eigen tasje, met als opschrift ‘Dat heb je goed gedaan’. De wandelaars denderen onder het lied ‘hé doobie doobie dé’ (of in die trand) dwars door de rij wachtenden voor de wc’s. “Waar kan ik de medailles afhalen?’, wordt gevraagd aan een van de mensen met de lichtblauwe jassen, van de organisatie. Ineens wordt er voor onze neus een rood-wit gespannen. Officieel kunnen we nu niet meer naar de wc. Alle scholen hebben onder de bomen hun eigen vakken. Dat is dan weer keurig geregeld. Het organiserende en jubilerende (100 jaar!) ZGV staat in het eerste vak. Dankzij de Zuidlaarder Gymnastiek Vereniging leeft de Avondvierdaagse nog. Elf jaar geleden hebben de gymnasten de organisatie op zich genomen, nadat het tien jaar stil was op straat in Zuidlaren. Ondanks dat het soms wat chaotisch is, doen ze dat met verve. Want het valt niet mee om bijna duizend lopers – en begeleiders- in goede banen te leiden. Het vergt een hele operatie. En mensen zijn niet zo volgzaam. Qua regels dan. Wethouder Hans de Graaf is er ook. Want, zijn door hem zelf genoemde ‘mooie’ dochter doet ook mee. “Ik heb respect voor de majorettes, met hun rokjes aan”, wijst De Graaf met name naar de wel heel erg kleine schattige kleintjes van het korps uit Gasselte, dat elk jaar van de partij is. Evenals die andere Harmonie, uit Vries overigens. Handig is ook het speciale programmaboekje dat ieder jaar gemaakt wordt. Deels gewijd aan de 100-jarige ZGV, deels aan de Avondvierdaagse. Het allermooist is het afgedrukte reglement, dat uit vijftien regels bestaat. Met name regel 7 is hilarisch: ‘Onder wandelen of marcheren wordt verstaat het zich zodanig voorwaarts bewegen, dat met de voeten voortdurend contact met de grond wordt gemaakt….’enz. Er staat niet in dat het ook handig is om schoenen te dragen. We zien een meisje op sokken (!). Ze draagt eveneens een muts. Niet zo verwonderlijk, het is elf graden! Goed, de start is precies om half acht. Althans op papier. De koersdirecteur zet zijn auto- voorzien van erg felle zwaai lampen- voor de menigte neer, in de richting van de route. Tenminste, daarvan is meneer overtuigd. Hij kan zijn auto draaien, want hij staat verkeerd om. Verderop hebben enkele motorrijders (ze hebben een bordje verkeersregelaars op hun motor) het nog niet helder. Ze wijzen elk een kant op. Het blijkt moeilijk voor mensen als de route anders is dan altijd. Dat komt door de inmiddels afgebroken Prins Bernhardhoeve, waar altijd de start was.
Hoewel alweer een paar jaar een andere startplaats, is het voor mensen blijkbaar toch moeilijk om hier aan te wennen. De feestelijke stoet komt dan op gang. Bij de kruising Annerweg stokt de meute. We zijn net een kwartier aan de wandel. We vervolgen de route over het fietspad. Een ligfiets scheert nog net voorbij aan de marcherende muzikanten. De verkeersregelaars blijven lachen. Zoals alles gemoedelijk gaat. In de buurt van de kazerne staan mensen met gele bloemen. Het is altijd een geweldig gezicht, die lange sliert langs de weg naar de sporthal. Mooi is dat ouderen in scootmobiels aansluiten. De organisatie had voor ouderen iets geweldigs bedacht: vanwege het jubileum ging de 10 kilometer route dwars door Mozaiek. Dezelfde Mozaiek verzorgde voor ouderen een eigen avondvierdaagse met aangepaste afstanden. De route gaat dan door de woonwijk, die feestelijk versierd is. Ouders hebben spandoeken voor hun helden gemaakt. ‘1,2 mars’klinkt het, als we bij de triomfboog op terrein van De Zwet arriveren. ‘1,2,3,4,5,6,7,8, het Stroooomdal’, gooit deze school er nog een schepje bovenop. Terwijl de Vooruitgang ‘When the Saints go marching in’ inzet, wordt op het podium van alles verteld. Er is niks van te verstaan. En ook niet als De Harmonie met ‘het Land van Maas en Waal’ onder de boog door komt, met erachter de laatste groep wandelaars. Hoe dan ook, de binnenkomst is een feest op zich, zoals de hele Avondvierdaagse Zuidlaren nog steeds is. Dankzij de Zuidlaarder Gymnastiek Vereniging is het nog springlevend. En dat is de eeuwling zelf ook, springlevend. En wij? Nooit eerder waren we zo vroeg uit Zuidlaren. “Het gaat helemaal niet goed”, horen we de jongeman zeggen. Nou, dat viel reuze mee…
