Anita Wijchertjes schildert de Nachtwacht
ZUIDLAREN - Wie het atelier van Anita Wijchertjes binnenloopt wordt overrompeld door de kunstwerken aan de muren. Geen stukje van de muren blijft onbenut, elke centimeter is bedekt. Een werk springt in het bijzonder in het oog: een uitsnede van het De Nachtwacht. “Ik droomde dat ik bezig was het te schilderen. Toen ik wakker werd dacht ik: dan moet ik het ook maar doen.”
Het zonlicht stroomt het atelier binnen, Wijchertjes denkt terug aan hoe ze met het project is begonnen. “Ik vertelde mijn droom aan mijn partner, die zei gelijk: je bent gek. Maar het is een ontzettend leuk project, ik ben er nu een klein jaar mee bezig. Ik begon met allerlei informatie over Rembrand en de Nachtwacht opzoeken. Ik heb ook een grote poster van het schilderij gekocht. Het is heel anders dan hoe ik normaal werk. Bij mijn eigen werk heb ik een vrij losse stijl, met snelle toetsen. Nu zit ik over een laptop gebogen om zijn strepen na te doen. Ik heb enorm veel respect gekregen voor Rembrand. Hij gebruikt zoveel verschillende kleuren. Ook heeft hij eigenlijk een hele losse toets, maar het klopt wel altijd.”
Wijchertjes heeft ervoor gekozen om niet het volledige werk na te maken. Ze schildert het gedeelte waar kapitein Frans Banninck Cocq en luitenant Willem van Ruytenburgh op staan. Ze heeft nog geen specifieke datum in gedachten waarop het af moet zijn. “Dat moet je nooit doen, het is klaar als het klaar is. Ik weet nog niet precies wanneer dat gaat zijn, maar hij komt af. De eigenaar van het restaurant De Vlindertuin in Zuidlaren wil hem dan graag tentoonstellen. Er is dus ook al een plaatsje voor.”
Het naschilderen van het beroemde werk van Rembrand is een passieproject. Sinds 2010 geeft Wijchertjes schilderles. Toen ze begon had ze 15 cursisten, inmiddels geeft ze per week aan 60 mensen les. “Ik geef les aan alle niveaus, door elkaar heen. Als mensen beginnen focussen we op de techniek. Ik heb mijn eigen werk overal in het atelier hangen zodat mensen een idee krijgen van wat er allemaal mogelijk is. Ik heb ook nog steeds enorm veel lol in les geven. Mensen zijn altijd vrolijk, het voelt eigenlijk helemaal niet als werk. Ik vind het heerlijk om les te geven. Ik spring de hele tijd van de een naar de andere cursist. Iedereen is met iets anders bezig, de een maakt iets los terwijl de ander een heel realistisch schilderij wil maken.”
Voor zichzelf schildert Wijchertjes graag portretten. “Ik doe opdrachten naast mijn werk als schilderdocent. Mensen zien mijn werk weleens hangen, dan bellen ze me op. Soms hebben ze voorbeelden van hoe het er uit moet komen te zien. Ik hou wel altijd mijn eigen stijl, daar kom je gelukkig altijd wel uit.”
Ze laat zich inspireren door andere kunstenaars. In haar werkplaats liggen grote stapels boeken over kunst, uiteenlopend van hyperrealistisch tot abstract. “Het is leuk om de techniek van andere kunstenaars te bestuderen. Als je veel kunst ziet en bekijkt dan leer je enorm veel van anderen.” Ze heeft nooit een officiële opleiding tot schilder gevolgd, wel een aantal cursussen. “Misschien wil ik nog wel een keer naar een klassieke academie, om oudere stijlen en technieken van schilderen te leren. Op het moment heb ik daar geen tijd voor, ik ben tevreden waar ik in.”
