GroenLinks komt met motie voor invoering ‘ja/ja-sticker’

“Vertrouwen in de politiek kun je alleen vergroten door te doen wat je roept”

VRIES/TYNAARLO – Samen, open, duurzaam; het motto van de coalitie in de gemeente Tynaarlo. Grote woorden en niet zonder inhoud. Ten minste niet als het aan raadslid Miguel Ririhena (GroenLinks) ligt. Op 29 oktober zal zijn fractie een motie indienen voor het invoeren van een zogeheten ‘ja/ja-sticker’. Deze sticker, die papierverspilling tegen moet gaan, sluit naadloos aan bij het woordje ‘duurzaam’. “Practice what you preach”, aldus Ririhena. “Vertrouwen in de politiek kun je alleen vergroten door te doen wat je roept. Handelen wij naar wat we verkondigen?”

Ririhena is vrij nieuw in de politiek. Zijn tweede jaar als raadslid is ingegaan en deze idealist – “soms wat opportunistisch” – is net voorbij de fase van aftasten en thuis raken. “Het eerste termijn is heel erg voelen: kan ik wat betekenen, vind ik dit leuk én kan ik dit? Mijn vrouw vroeg zich af of het wel verstandig was dat ik de politiek in zou gaan”, vertelt hij lachend. “Ik ben iemand die zegt wat hij vindt. Veel mensen zitten al vrij lang in de politiek en daardoor gaat het soms steeds minder over inhoud en meer over betrekkingen. Uiteindelijk gaat het om wat we samen bereiken. Als een goed plan van een andere fractie komt, dan is dat gewoon mooi: als het maar gebeurt.” De woorden van zijn vrouw ten spijt, Ririhena had de knoop snel gehakt toen hij benaderd werd zich actief in te zetten voor de Tynaarloër politiek. “Je kunt wel hard roepen dat dingen niet goed zijn, maar je kunt beter een steentje gaan bijdragen. Ik behoor liever niet tot ‘de beste stuurlui die aan wal staan’.”

Zijn hart ligt bij GroenLinks. “Ik ben al heel lang lid. We staan voor goed zorgen voor elkaar en goed zorgen voor de aarde. Zorgen dat generaties na ons ook op een schone en gezonde aarde kunnen leven. Eerlijk delen, omkijken naar elkaar en zorgen dat iedereen mee kan doen, vinden we belangrijk. GroenLinks is rood en groen. Ik denk dat ik iets meer de rode kant vertegenwoordig, maar de motie voor de ‘ja/ja-sticker’ is weer heel duidelijk groen; vóór duurzaamheid.

De motie die GroenLinks op de komende raadsvergadering van 29 oktober zal indienen vraagt het college om over te gaan tot de invoering van een ‘ja/ja-sticker’ voor ongeadresseerd reclamedrukwerk voor augustus 2020. Dit betekent dat het welbekende pakket aan reclamefolders vanaf de invoering van deze sticker alleen nog bezorgd mag worden in brievenbussen mét een ‘ja/ja-sticker’. De gemeente Amsterdam is koploper met de invoering van deze sticker; een besluit dat aangevochten werd door de folderbranche. Het Gerechtshof heeft in hoger beroep besloten dat de gemeente in haar recht staat en daarmee de weg vrij gebaand voor andere gemeentes.

“De landelijke discussie die ontstaan is over deze sticker, heb ik gevolgd”, vertelt Ririhena, “en ik denk dat wij hier wat mee moeten als afdeling. Samen, open en duurzaam zijn de kernwoorden van ons coalitieakkoord; practice what you preach. Het vertrouwen in de politiek is heel laag. Je kunt dat alleen vergroten door te doen wat je roept.” Ririhena vervolgt: “We zijn niet tegen reclame, maar als je duurzaamheid pretendeert, moet je hier wel wat mee. Een beweging naar duurzaamheid, vergt een verandering bij ons allemaal.” Of het huidige systeem van de ‘NEE/JA of NEE/NEE sticker niet gewoon voldoet, is volgens Ririhena niet per se de vraag. “Duurzaamheid gaat over gedrag en structuur is daarin heel belangrijk. Het gedrag zoals we dat nu hebben, is niet goed voor onze aarde.” Hij komt met cijfers: “Wist je dat 8% van ons grof vuil nu oud papier is? Daarvan is een derde ongeadresseerd reclamedrukwerk, vaak nog als pakketje in cellofaan. Je vindt het misschien kleine percentages om een verschil te maken, maar dit gebeurt té onbewust.” Dat de invoering van deze sticker de reclamebranche hard treft, beseft Ririhena. “Ik snap heel goed dat dit voor de branche wellicht funest is, maar wellicht zijn er voor deze bedrijven ook weer andere manieren om hun bedrijfsvoering vorm te geven. Elke verandering brengt weerstand met zich mee. Maar waar een deur dicht gaat, gaat er ook weer een deur open. Als raadslid maak ik vooral een afweging in hoeverre inwoners van de gemeente hierdoor geraakt worden. Zij hebben nog mogelijkheden genoeg zich te informeren zonder de papieren versie van de folders.”

Heel bewust heeft Ririhena huis-aan-huis-kranten zoals de Krant van Tynaarlo uitgezonderd van zijn motie. “Dit is uiteraard ook voor ons als politieke partij een podium, maar daarnaast van groot belang voor een gemeente of allerlei andere initiatieven in de gemeente. De digitalisering biedt genoeg kansen voor de folderbranche om te evolueren; voor de kleinere ondernemer is dit veel moeilijker.”

Een bevlogen raadslid, zo mag Ririhena zeker genoemd worden en daarbij is hij niet bang grote en soms landelijke thema’s op te pakken. Naast de invoering van deze ja/ja-sticker werkt hij ook aan een campagne tegen geweld tegen vrouwen. “Ik vind dat je in de politiek ook aan grote items móet werken. Je moet je als gemeente uitspreken.” Eén van zijn grootste wensen is een grotere burgerparticipatie. “We hebben het goed voor elkaar in Tynaarlo. Het is een mooie gemeente, compact en overzichtelijk, mét mondige inwoners. Deze ‘zand-mensen’; het zijn boeren en ondernemers, mensen die van aanpakken weten. Hóe maak je hier het beste gebruik van? Burgerparticipatie is een mooi middel om het van oudsher ingebakken ‘noaberschap’ weer terug te krijgen. Omzien naar elkaar. Kijk nou naar wat er in Ruinerwold gebeurd is; dat zou hier ook kunnen gebeuren.” Hij durft te dromen van een ideale wereld. Een sociale wereld, een betrokken wereld. “Een gemeente die faciliterend kan zijn. Iedereen wil wel meedoen, al is het op een kleine schaal. Ik zie het liefst een systeem waar je begint bij de burgers. Met bijeenkomsten hun mening peilt, ze laat merken dat ze echt invloed kunnen uitoefenen op het beleid en het zin heeft wat ze zeggen. De raad gaat daarmee aan de slag, maar heeft al volop contact gehad met die burger. De besluitvorming is nog maar een formaliteit. Een soort co-creatie krijgt je dan. Dát is in mijn ideale wereld.” Dromen durft Ririhena. Van een inclusieve samenleving - “waar iedereen zich thuis en welkom voelt”- én van het liefst meer vrouwen in de politiek – “omdat zij veel minder last van haantjesgedrag hebben en genuanceerder zijn”. Ook diversiteit is waar hij van droomt. “Als het nou gaat om geslacht, leeftijd, beperking of etniciteit: we hebben allemaal onze kennis en daar zouden we gebruik van moeten maken. Iedereen moet kunnen zeggen wat hij vindt en wat hij denkt. We hoeven het niet eens te zijn.”